Nieuwsbrief 2002 nr. 1/ Februari (deel 1)
door Teun van Heesch
Hierbij de eerste nieuwsbrief van 2002 met weer een keur van informatie over het
wel en wee binnen onze club. Nu verschijnt er maar een drietal nieuwsbrieven per
jaar en is het dus meestal 'oud' nieuws dat er in staat. Ditmaal is dat helemaal
anders! Bijna driekwart van de artikelen zijn de afgelopen week (dwz. na de ALV)
geschreven!
Een gedeelte daarvan gaat zelfs over een activiteit die nog moet komen, de
Nederlandse Go Competitie. Verder beschrijft Annemarie dat het bij het go spelen
een voordeel is om vrouw te zijn (helaas krijg ik het idee dat mijn dochters de
afgelopen week overgestapt zijn op het schaken) en Pieter de psychologie van het
spelen op het Indis.
Rest mij jullie veel leesplezier te wensen en jullie te wijzen op de deadline
voor het volgende nummer: 1 mei 2002.
door René van Breugel
Via de website van de Nederlandse Go Bond is ook onze Eindhovense club te
bereiken. Deze website wordt o.a. gebruikt om onze club voor te stellen en om
belangrijke aankondigingen te doen (bijvoorbeeld voor het Brabants toernooi). Ook
is er plaats voor de nieuwsbrief.
Wat ik aan de website graag wil bijdragen is, dat ik de nieuwsbrief, nadat deze
naar de clubleden is gestuurd, geschikt maak voor publicatie op het web. De
klaargemaakte webpagina's kunnen dan gepubliceerd worden. Voor mij is het handig,
dat, als er diagrammen bij artikelen zitten, ik deze als losse grafische
bestandjes kan ontvangen van de redactie. Het is NIET de bedoeling om artikelen
die voor de nieuwsbrief bestemd zijn rechtstreeks naar mij te sturen! Ik ben niet
bij de redactie!! Stuur ze naar de redactie!!! Op de webversie van de nieuwsbrief
komt niet alles te staan: ledenlijsten komen niet op het web, wel natuurlijk
verslagen en partijen.
door Ashwin Zax en Annemarie de Putter
Oei oei oei, wat een strop,
alle pepernoten zijn op.
Wat moeten we nu met al die kindertjes in Eindhoven,
die nog in de Sint geloven?
Piet zag het niet meer zitten en ging aan het bier.
Toevallig was dat op maandagavond in café de Barrier.
Hij zat aan de bar
en was een beetje in de war
toen plotseling een bekende geur zijn neus binnendrong,
vergezeld van het geluid 'Ding Dong'.
Zijn er dan toch nog pepernoten
voor alle kleine stadsgenoten?
Alleen dat gedingdong vond hij raar,
maar hij raapte al zijn moed bij elkaar.
Hij volgde de pepernotengeur
en ging hoopvol door de Ding Dong schuifdeur.
Van wat de piet toen zag
kreeg hij een brede Ding Dong lach.
Mensen haalden snoep uit kleine bakjes
en plaatste die op een bord met Ding Dong vakjes.
Dit alles op het ritme van een gong
Ding Dong
Sommigen krabden in hun haar,
anderen zuchten af en toe zwaar.
Voorin zat iemand met een Ding Dong baard.
Die had een hoop snoep om zich heen vergaard.
Piet vroeg aan de Ding Dong man:
'Die pepernoten, mag ik daar ook wat van?'
De man met de Ding Dong baard keek een beetje raar.
'Nee, natuurlijk niet! Het snoep is voor de winnaar.'
'Het Ding Dong toernooi is nu bijna afgelopen.'
'De winnaar komt zo uit de bus gekropen.'
Ondertussen galmde de gong maar door
en piet werd gek van al dat gedingdong in zijn oor.
O o o, wat had piet nu een spijt,
Aan zijn Ding Dong neus gingen voorbij zakken met zoetigheid.
Nu heeft hij nog helemaal niets, de arme stakker.
Maar gelukkig …
badend in het zweet … …
wordt hij wakker.
Wij hopen dat dit foute gedicht,
in ieder geval een glimlach heeft gebracht op je Ding Dong gezicht.
Uitslagen van het pepernoten Go toernooi:
1e poule
John Schouten
Armin Boonstra
Wout Moolenaar / René van Breugel
2e poule
Aschwin Zax
Arjan Wolfert / Victor Bos
Ben van 't Land
door Pieter Cuijpers
2001 was helemaal niet zo'n slecht jaar voor mij … Eerst besloot de
classificatie commissie om mij tot 1e Dan uit te roepen, en daarna wist ik mij
ook nog te plaatsen voor het InDis. Dat ging zo:
Voor de zomer-vakantie begon de spanning op te lopen tussen de sterkere spelers
op onze club. Teun van Heesch, Jan Meijer, Henk Hollmann en ik verschenen aan de
start van het jaarlijkse gevecht om een plaatsje in de 'voorrondes voor het NK'.
"Alleen die vier?" hoor ik jullie denken. Jawel.
De twee prominenten die jullie nog missen, John Schouten en Andre Engels, hadden
hun plaats al reeds verdiend. Andre omdat hij zich vorig jaar wist te handhaven,
John omdat hij nog oude rechten van een vorig NK had staan. Een aantal partijen
was redelijk snel gespeeld, maar toen kwamen de problemen.
Wedstrijdleider John had namelijk besloten dat wij een volledige poule zouden
spelen, iedere partij met anderhalf uur bedenktijd. En dat bleek erg veel,
aangezien de vakantie, en daarmee de deadline voor de partijen, snel naderde. Ik
wist me redelijk staande te houden, ondanks een slippertje tegen Jan en een
nederlaag tegen Henk. Uiteidelijk stond ik op drie punten met nog een partij
tegen Henk te gaan. Eigenlijk was de sitatie redelijk benauwd, want Henk en Jan
stonden ook allebei op drie punten, maar Henk moest nog drie partijen spelen!
Toen kwam het reddende toeval. Vlak voor de vakantie, met de druk van de deadline
achter ons, ging Henk naar Amerika en was plotseling niet meer in staat het
toernooi af te maken. Het kwam neer op een barage partij tussen Jan Meijer en mij.
En in die partij gebeurde er, zoals zovaak, van alles. Ik blunderde wat af
tijdens een joseki dat helemaal niet zo ingewikkeld is als dat ik het maakte, een
groep aan de rand kwam in grote moeilijkheden, alles werd geknipt, en uiteindelijk
had ik maarliefst ACHT groepen op het bord. (Zoals het oude spreekwoord zegt: als
er zes groepen liggen is er een dood!) Toen moest ik wel vechten of mijn leven
ervan afhing. Ik wist drie van mijn losse groepen met elkaar te verbinden. (Toen
waren het er dus nog vijf, en vijf groepen kunnen wel leven.) Met de hakken over
de sloot wist ik er toch nog een overwinning uit te slepen, en mocht ik Eindhoven
dus vertegenwoordigen tijdens het InDis. Als enige, naar later bleek, want André
kon niet meedoen vanwege sollicitatie-perikelen en John had dit jaar nog geen zin
om zijn oude recht te gebruiken.
Tijdens het InDis was het andere koek. Als eerste tegenstander: Ad Kampwart, met
zijn drie dangraden een oude rot in het vak. Geen schijn van kans dus. Daarna,
William Wandel, ter plaatse tot eerste dan gepromoveerd en daar zo van geschrokken
dat hij spontaan van me verloor. Verder kreeg ik Marcel Bloemena nog tegenover me,
alweer een gigantisch zware partij waarin we de anderhalf uur ten volle benutten,
en toch weer een nederlaag. Het tweede weekend was nog slechter. Olivier Boas was te sterk
voor me, en, erger nog, toen ik van Els Buntsma verloren had keek ik wel heel erg
op mijn neus! De laatste partijen tegen Ad Huiskeshoven (6k die het toch tot het
InDis geschopt had) en Martijn Wallage gingen gelukkig beter, en met 3 punten
besloot ik het InDis.
Conclusie: het was erg zwaar en erg moeilijk. Kreun kreun kreun. Het hele toernooi
is een grote psychologische oorlog, zelfs als je alleen maar met het doel gaat om
je te mogen handhaven, daar had ik overigens maar één winstpartijtje meer voor
nodig gehad! Als je tegen een - op papier - zwakker speler speelt, staat het
zweet je in de handen omdat je vind dat je je niet kan veroorloven om te verliezen.
Als je tegen een sterkere speler speelt, gaat je hart sneller kloppen bij elke
kans die je krijgt! Uiteindelijk is het InDis spelen toch bijna echt top-sport.
Je raakt er in elk geval even doorgezweten van.
De NGC is een competitie waar teams van clubs tegen elkaar uitkomen. Er wordt
gespeeld in klassen, de teams bestaan uit 3 personen.
De winnaar van de hoofdklasse is de winnaar van de competitie en daarmee kampioen.
In alle klassen bestaat de mogelijkheid om te degraderen of te promoveren.
Alle wedstrijden tellen mee voor de classificatie en de Europese ratinglijst.
De teams van Eindhoven zijn:
1: John Schouten, Pieter Cuijpers, Armin Boonstra.
2: Jan Meijer, Teun van Heesch, Fons Bink.
3: Hugo Klerks, Theo Beelen, Annemarie de Putter.
4: Albert Wernsen, Frank Wuts, Victor Bos.
reserves: David Liu, Martien Beijk
door Annemarie de Putter
Wat is een voordeel van vrouw zijn? Nou, bijvoorbeeld dat, als je je op het
go-spelen stort, er van alles wordt gedaan om je te motiveren je daarop te blijven
storten, zoals het organiseren van een NK voor dames! Dit wordt tegelijkertijd
met het eerste weekend van het algemene NK gehouden.
Vorig jaar was mijn debuut daar, en zoals jullie vorig jaar in de nieuwsbrief
hebben kunnen lezen was het me gelukt een vijfde plaats te bemachtigen. Mijn
doelstelling voor dit jaar was om dat toch minimaal te evenaren.
Bij binnenkomst bleek dat Renée Frehé dit jaar niet mee zou doen vanwege
tentamens. Hierdoor waren er vijf deelneemsters, mijn doelstelling was dus al
behaald.☺ Verder was het bijzonder grappig om de
deelnemers van het NK te zien,
die er minimaal net zo slaperig uitzagen als ik. Tijdens de loting hoopte ik
lotingsnummer 3 (drie, mijn geluksgetal) te krijgen, maar ik trok de fles wijn
met nummer 5 (vijf). De nummer 3 bleek toebedeeld te zijn aan Yvonne Roelofs,
en die wilde wel zo goed zijn haar fles met mij te ruilen. Dat ik met
lotingsnummer 5 speelde heb ik maar genegeerd en de fles met nummer drie heb ik
naast het bord gezet. Maar verder ben ik niet bijgelovig ofzo
☺; Het voordeel
van nummer 5 bleek echter al gauw, omdat er een oneven aantal deelneemsters was
zou er iedere ronde iemand vrijgeloot zijn. En met nummertje 5 kon ik op zondag
uitslapen! Op zich is het wel fijn om per dag twee partijen te hebben in plaats
van drie op zaterdag en één op zondag, maar uitslapen is voor mij een voordeel
wat daar zeker tegenop weegt!
Mijn eerste partij was tegen Els Buntsma. Dat is iemand die ik toch nogal
sterker acht dan mijzelf, waardoor ik wat angstiger speel dan normaal. De
stofwolken vlogen over en weer, totdat ik het zo nodig vond wat knipsteentjes
weg te geven die iets belangrijker waren dan ik gezien had, en dat betekende
einde oefening voor mij. Op het andere bord speelden Kirsten en Yvonne tegen
elkaar, dit werd gewonnen door Kirsten. Na de partij nog nuttig commentaar
gehad van Pieter, die in de loop van het toernooi een beetje als mental coach
ging optreden voor ondergetekende.
Yvonne kreeg ik de tweede partij tegenover mij, ook hier werd er lustig op los
gehakt. Deze keer was ik degene die de knipsteentjes van de tegenstandster mocht
hebben, dus stond ik na twee partijen op één punt. Aan het andere bord speelden
Marianne en Els, dit werd gewonnen door Marianne.
Na twee partijen was ik wel behoorlijk uitgewrongen, en toen moest ik nog een
derde! Pieter heeft me even moed ingesproken, waarna ik plaats nam tegenover
Kirsten. De manier waarop ik deze partij gespeeld heb heb ik maar verdrongen,
want het was echt vreselijk. Pieter zat deze te noteren, en toen hij de partij
met mij naspeelde heb ik regelmatig op de vraag "Waarom speelde je deze zet nou?"
geantwoord met "dat was een emotionele zet".
☺ Iedereen (het publiek, Kirsten en
ik) dacht dan ook dat ik achter stond, alleen op een of andere wonderbaarlijke
wijze (hm, begin ik dat eindspel dan toch te leren?) bleek ik toch met 9,5 punt
gewonnen te hebben (met dank aan de 5,5 komi ☺).
Ik was nog amper van de
verbazing bijgekomen, of Marianne kwam op mij af met de mededeling dat als ik op
zondag van haar zou winnen dat ik het toernooi dan zou kunnen winnen. Dat is een
bijzonder prettige mededeling kan ik je wel vertellen, zeker als je je
verwachtingen aanzienlijk lager had ingesteld. Op het andere bord in de derde
ronde had Marianne van Yvonne gewonnen. Hierdoor stonden Marianne en ik op twee
punten, Kirsten en Els op één punt, en Yvonne nog op nul. Els, Kirsten en
Marianne moesten de volgende dag echter nog twee partijen, dus er kon nog van
alles gebeuren. Bovendien ging ik er niet bepaald vanuit dat ik van Marianne zou
winnen, maar alleen het idee al dat je in theorie een NK kan winnen is bijzonder
aangenaam. Die avond zat ik dan ook bijzonder moe maar met een grote grijns op de
bank bij te komen.
Na heerlijk uitgeslapen te hebben, bemerkte ik bij binnenkomst een grote
verrassing op. Yvonne en Els zaten tegen elkaar te spelen, en het leek erop dat
Yvonne licht voor stond. Uiteindelijk heeft ze deze partij met een half punt
gewonnen, bijzonder sneu voor Els, maar voor mij bijzonder gunstig, omdat ik nu
al verzekerd was van een gedeelde tweede plaats! De andere partij tussen Marianne
en Kirsten werd in het voordeel van Marianne beëindigd.
Na nog even te hebben ingespeeld tegen Pieter begon ik aan ronde vijf. Het was
een bijzonder fijne wetenschap dat ik niets te verliezen had als vierde kyu tegen
een eerste kyu, dus ik zat redelijk relaxed achter het bord. Ik had echter wel
besloten om mijn uiterste best te doen, en dat was ook te merken aan de partij
en aan mijn klok. Ik stond behoorlijk voor, totdat ik uiteindelijk een bepaalde
stelling had uitgerekend en toch zomaar een andere zet deed, waardoor Marianne
dankjewel zei en mijn knipsteentjes (alweer die knipsteentjes!) opraapte. Ik had
de atari volledig over het hoofd gezien, waardoor ik een verschrikte uitroep
deed, waarop Marianne zich verontschuldigde met de woorden dat ze het zo niet
bedoeld had ☺. Ik baalde wel
behoorlijk van mezelf, maar goed, onder het motto
"op de rest van het bord valt ook nog genoeg te halen" speelde ik dapper verder.
Ik stond nog heel licht voor, alleen moest ik zonodig nog wat steentjes weggeven,
waardoor ik uiteindelijk met 11,5 punt verloor (zelfs als ik de 5,5 komi had
gehad had het me niet meer kunnen helpen). Dat was wel een beetje zuur, als je op
winnen staat en heel goed speelt toch nog wat domme foutjes maken. Historisch
moment: tijdens deze partij heb ik voor het eerst in mijn leven in byo-yomi
gespeeld! Maar goed, op zich vond ik het al heel bijzonder dat ik toch een soort
van finale gespeeld heb.
Op het andere bord wist Kirsten van Els te winnen, waardoor ik op weerstandspunten
toch op de tweede plaats eindigde, en Eindhoven een heel jaar lang kan zeggen
dat we de tweede en derde vrouw van Nederland bij onze club hebben!
Toch met een lekker gevoel naar huis, waardoor het motiverende effect van een
dames NK voor mij in ieder geval bewezen is. Enneuh, Pieter, bedankt voor het
coachen!
Uitslag NK voor vrouwen 2002
1. Marianne Diederen
2. Annemarie de Putter
3. Kirsten Hollman
4. Els Buntsma
5. Yvonne Roelofs
De laatste partij. (door Teun van Heesch/Pieter Cuijpers)
Hieronder de laatste partij van Annemarie(zwart) op het damens-NK tegen
Marianne Diederen(wit). De tijd ontbrak om er een echt commentaar bij te
leveren(misschien dat een van de sterkere spelers zich voor de volgende
nieuwsbrief hierover wil buigen) daarom geef ik hier de notatie op twee
manieren. Als eerste in twee diagrammen, het is wat puzzelen maar wel na
te spelen. Als tweede zoals het denk ik uit Pieters zakcomputertje komt omdat
hij blijkens Annemarie's verslag heeft zitten kijken. Dit is ons visueel
ingestelde go-ers niet te lezen maar hier en daar staat er wel wat spontaan
commentaar tussen die iets duidelijk maken van zijn gemoedsrust tijdens de
partij zelf. Het is alleen een enorm puzzelwerk om uit te tellen op welke zet
dat commentaar slaat! (Al kijkende zou je tot de conclusie kunnen komen dat
Annemarie wit had maar dat is een vergissing.)
 |
 |
|
figuur 1 (1-100) 89 op 11
|
figuur 2 (101-247) 88 op 43; 121 op 56
|
(;GM[1]FF[4]AP[PilotGOne]GN[nk dames 5]SZ[19]DT[2002-01-13]KM[5.5]PW[annemarie]PB[marianne];
B[pd];W[dp];B[pp];W[dd];B[qj];W[nc];B[pf];W[jd];B[fq];W[dn];
B[ip];W[nq];B[lq];W[qq];B[qp];W[pq];B[op];W[nr];B[np]C[voor de 10e keer !!!];
W[cf];
B[ck];W[ci];B[cq];W[dq];B[bo];W[bn];B[co];W[cn];B[cr];W[do];
B[dr];W[eq];B[er];W[fp];B[gp];W[fk];B[nj];W[ne];B[fd]C[net te vroeg, en te hoog. op de 3e lijn of in het centrum.];
W[fc];
B[gc];W[ec];B[he];W[ic];B[ef];W[jg];B[eh];W[dj];B[je];W[ke];
B[id]C[Eerst verlengen.en eigenlijk uberhaubt slechte vorm];
W[jf];B[ie];W[jc];B[hh];W[ij];B[ii];W[ji];B[jj];W[ki]C[pas op dat je niet dood gaat!];
B[hj];W[ik];B[hk];W[il];B[gl];W[kk];B[ml];W[mp];B[mq];W[mo]C[hierom was die hoek geen joseki];
B[km];W[kp];B[kq];W[jp];B[jq];W[jn];B[jm];W[im];B[in];W[io];
B[hn];W[ho];B[go];W[hp];B[hq];W[iq];B[ir];W[hr];B[ip];W[lm];
B[jo];W[kn];B[ln];W[ko];B[ll];W[mm];B[mn];W[nm];B[lo];W[ph];
B[qh];W[no]C[doorlopen en geta];
B[oo];W[nn];B[lp];W[pm];B[rm]C[goed idee, kan wellicht agressiever];
W[rl];B[qm];W[ql];
B[pl];W[pn];B[ro];W[qo];B[rn];W[nl];B[pk];W[mk];B[lk];W[kl];
B[mj]C[blunder];
W[lj];B[ng];W[rq];B[rp];W[qc];B[pc];W[pb];B[ob];W[qb];
B[oc];W[re];B[ld]C[nodeloos compliceren];
W[nb];B[le];W[lf];B[kd];W[kf];B[lb]C[knippen ?!];
W[gb];
B[hc];W[hb];B[nd];W[md];B[me];W[od];B[mf]C[druk erop houden!];
W[oa];B[pe];W[gm];
B[fl];W[fm];B[el];W[dk];B[dl];W[cl];B[ek];W[gi];B[hi];W[fj];
B[hl];W[hm];B[gh];W[gd];B[hd];W[ge];B[gf];W[fe];B[ff];W[ed];
B[fi]C[rat ! dit is verliezend!];
W[hf];B[cg];W[bg];B[ch];W[bh];B[ej];W[qg];B[rh];W[pg];
B[qf];W[rf];B[rg];W[of];B[og];W[pi];B[oe];W[nd];B[nf];W[df];
B[bk];W[dh];B[cm];W[dm];B[bl];W[ao];B[bq];W[mi];B[ni];W[cp];
B[em];W[en];B[fn];W[fo];B[bp];W[gn];B[oq];W[or];B[eg];W[dg];
B[mr];W[rs];B[ns];W[ps];B[qd];W[rd];B[mh];W[li];B[ai];W[bm];
B[cl];W[ah];B[bj]C[atari geven ?];
W[ok];B[pj];W[oj];B[oi];W[ol];B[rk]C[bang?];
W[kb];
B[kc];W[jb];B[sq];W[sr];B[sp];W[mb];B[lc];W[la]C[knippen! het ko durft ze niet];
B[sf];W[se];
B[sg];W[hg];B[ee];W[if];B[gg];W[sl];B[sk])
